Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

παιχνίδια με την γλώσσα



 Με αφορμή την συζήτηση με την ψυχολόγο- ψυχοθεραπευτρια του σχολείου μας κυρία Σοφία Σβορώνου για το παιδικό παιχνίδι , την σπουδαιότητα του και τον τρόπο που παιζουν τα παιδιά, ρωτήσα τα παιδιά της τάξης μου να μιλήσουν για τα παιχνίδια που αγαπούν να παιζουν στο σχολείο , στο σπίτι και στην παιδική χαρά. Οι απαντήσεις τους ίσως να γίνουν αφορμή να προβληματιστούμε, να αναθεωρήσουμε ή και να καταλάβουμε λίγο καλύτερα τι είναι αυτό που τους αρέσει περισσότερο και γιατί. Καλή ανάγνωση!



Ποιο είναι το αγαπημένο σου παιχνίδι στο σπίτι, στην παιδική χαρά και στο σχολείο;

Μ.: « Στο σπίτι παίζω με τις Barbie  τις κάνω παιδάκια κι εγώ γίνομαι η δασκάλα τους, στην παιδική χαρά κάνω κούνια μόνη μου πια γιατί είμαι μεγάλη και δεν χρειάζομαι την μαμά να με κουνάει, εκείνη μόνο με κοιτάει να μην πέσω! Στο σχολείο μου αρέσει όταν φοράμε τα αδιάβροχα και παίζουμε στην βροχή !»

Σ.« Με τα αμάξια και το citroen, τα τσουλάω, κάνω ότι τρέχουν και πετάνε με την φαντασία μου τα κάνω και ρομπότ και άμα θέλω όλα γίνονται αστυνομικά όταν τους κάνω ιουιου ιου ιου ότι έχουν όλα σειρήνα, στην παιδική χαρά μου αρέσει αυτή η σωλήνα που τσουλάς κάτω όταν πιάνεσαι από πανω,στο σχολείο  μου αρέσουν αυτά τα ξυλάκια που  περνάω μέσα τις χρωματιστές χάντρες και τα κάνω σουβλάκια!

Ε. Στο σπίτι αγαπώ να παίζω με ένα πάζλ που μου αρέσει με ένα προβατάκι , με τον υπολογιστή  και τις Barbie και να βλέπω και ταινίες, στην παιδική χαρά κάνω κούνια, τραμπάλα και τσουλήθρα με την αδερφή μου την Αναστασία και στο σχολείο το αγαπημένο μου είναι η κουζίνα , να παίζω με την Μελίσσα , τον Νικόλα και την Νεφέλη και να ετοιμάζουμε το πικ νικ μας!»

Ν.« Τo αγαπημένο μου παιχνίδι είναι το σκάκι και παίζω με τον μπαμπά μου, στην παιδική χαρά πηγαίνω στις μεγάλες τσουλήθρες που σπρώχνω και κατεβαίνω γρήγορα και στο σχολείο μου αρέσει να παίζω στον κήπο με το boing boing με την Νίκη , μου αρέσει όταν παίζει η δασκάλα κιθάρα και όταν παίρνω το τύμπανο»

Λ. « Στο σπίτι μου αρέσει να παίζω με τον μπαμπά μου στο μπαλκόνι με τα αυτοκινητάκια και τα φορτηγά, τα playmobil και το φορτηγό, με τον παππούλη μου πάω στις κούνιες στο λόφο και μου αρέσει να κάνω κούνια στην ψηλή μόνο όμως και στο σχολείο μου αρέσει να παίζω με την Μελίσσα, την Μελίνα , τον Σπύρο και το Ραφαήλ ξύλινα τουβλάκια και να χτίζουμε μαζί σπίτια  και άλλα διάφορα»

Ν.«Στο σπίτι αγαπώ να παίζω με τις κούκλες μου, την κοκκινοσκουφίτσα και την Κατερίνα που είναι μωράκι κι έχει και πιπίλα και 3 ρούχα και την αλλάζω. Στο σχολείο παιζω με την Νεφέλη,την Ειρήνη και την Μελίσσα στην κουζίνα με τα κουζινικά και φτιάχνουμε σάντουιτς! Με τον μπαμπά μου πάμε στις κούνιες και με κουνάει ή ό μπαμπάς ή μόνη μου αυτό μου αρέσει πιο πολύ, οι κούνιες!»

Ν. « Στο σπίτι παίζω περισσότερο με τα ξύλινα τουβλάκια μαζί με τον μπαμπά μου και φτιάχνουμε την Ακρόπολη. Στην παιδική χαρά, μου αρέσει πιο πολύ αυτή που είναι κοντά στο σούπερ μάρκετ και εχει κάτι μεγάλα και ψηλά κόκκινα σχοινιά και σκαρφαλώνω πολύ ψηλά δεν εχω όμως ακόμα καταφέρει να φτάσω στην κορυφή αλλά έχω πάει πολύ ψηλά μέχρι την κολώνα. Στο σχολείο μου αρέσει το σκάκι!»

Ρ. « Στο σπίτι το αγαπημένο μου παιχνίδι είναι η Νταλίκα που παίρνει εκατό αυτοκίνητα επάνω της, στην παιδική χαρά πηγαίνω με την Μαιρούλα και παίζουμε μαζί στο σχολείο το αγαπημένο μου παιχνίδι είναι τα Lego και η κιθάρα σου»

Ν. « Στο σχολείο μου αρέσουν πάρα πολύ τα Lego με την μεγάλη βάση για να φτιάχνω τεράστιες κατασκευές στο σπίτι παίζω πάρα πολύ με τον Ηλία και με τα αυτοκίνητα, κάνουμε αγώνες και τον κερδίζω πάντα! Στην παιδική χαρά μου αρέσει η τσουλήθρα ή μάλλον η νεροτσουλήθρα αλλά αυτό δεν είναι στην παιδική χαρά, αλλά μου αρέσει πιο πολύ από την κανονική τσουλήθρα!»

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

βιβλιοπροτάσεις σχετικες με την διατροφή

Προτάσεις για βιβλία που μπορείτε να διαβάσετε  σχετικά με τη διατροφή. Ο Μάκης Ενζυμάκης και η μάχη στο στομάχι. Άννα Ράσελμαν Εκδόσεις: Άμμος Μετά το Σοκολάκη και τη Ζαχαρούλα Τρυποδόντη που μας έμαθαν να πλένουμε τα δόντια μας, ο Μάκης Ενζυμάκης και η μάχη στο στομάχι, μας μαθαίνουν να τρώμε αργά και να μασάμε καλά το φαγητό μας. Και τώρα ξέρουμε τι συμβαίνει μετά από κάθε γεύμα στο Σταθμό του Στομαχιού! Η οδοντογλυφίδα που έγινε οδοντογλυφίδα. ΣοφίαΜαντούβαλου Εκδόσεις Πατάκη Η λαίμαργη Οδοντογλυφίδα έφαγε ογδόντα κεφτεδάκια, ογδόντα τρουφάκια και ογδόντα μεζεδάκια και έγινε Ογδοντογλυφίδα. Ποιος θα τη βοηθήσει να απαλλαγεί από το γ και να ξαναγίνει Οδοντογλυφίδα; Το λυκάκι θα δεχτεί να γίνει γλυκάκι; Η αλατιέρα θα γίνει γαλατιέρα; Η κουρούνα θα γίνει γουρούνα; Τα αυγά θα κάνουνε καβγά; Πέντε σωματοφύλακες κλεισμένοι στο ψυγείο. Βερούλη Άννα – Μιχαλόπουλος Νίκος Εκδόσεις Άγκυρα   Είναι ποτέ δυνατόν να χωρέσουν πέντε σωματοφύλακες σ’ ένα ψυγ

Δραστηριότητες για βρέφη (μέρος πρώτο )

Τους τελευταίους 2 μήνες 3 από τις καλύτερες φίλες μου έγιναν για πρώτη φορά μητέρες. Μέσα στις αγωνίες μιας νέας μητέρας είναι και πως θα απασχολήσει δημιουργικά το νέο μέλος της οικογένειας και πως μπορούν αν παίξουν με ένα τόσο μικρό μωρό. Δυστυχώς από την εκπαίδευσή  μου ( είμαι νηπιαγωγός δηλαδή εκπαιδευτικά στο πανεπιστήμιο για τις ηλικίες 3-6 ετών) δεν γνωρίζω πολλά πράγματα για τα μωράκια μιας και δεν έχω δουλέψει ατομικά με τόσο μικρά παιδιά. Μετά την δημιουργία του βρεφονηπιακού μας σταθμού "Πρωτοβαδίσματα" ο οποίος δέχεται βρέφη από 4 μηνών , έμαθα πόσο σημαντικό είναι το δημιουργικό παιχνίδι στα βρέφη για την ανάπτυξή τους. Όταν απέκτησα και την κόρη μου το δημιουργικό παιχνίδι έγινε και μέρος της καθημερινότητας στο σπίτι. Έψαξα, διάβασα, έμαθα, πειραματίστικα, πήρα μέρος σε μαθήματα PEKiP και baby yoga και μέσα από τις επόμενες αναρτήσεις θα ήθελα απλώς να σας μεταφέρω τις εμπειρίες μου , που ίσως σας φανούν κι εσάς τόσο χρήσιμες όσο σ'εμένα σαν μητέρα και

ΛΟΓΙΑ ΓΟΝΕΩΝ

Πως βλέπουν οι γονείς  τα Πρωτοβαδίσματα μας: Φτάσαμε αισίως στο τέλος της χρονιάς και νιώθω την ανάγκη να σας πω δυο λογάκια. Πρώτα απ' όλα, θέλουμε να σας ευχαριστήσουμε, η Αμαλία και εγώ, για την αγάπη και τη φροντίδα που δώσατε στο μικρό μας Γιάννη. Από τη πρώτη κιόλας μέρα, καταλάβαμε ότι το παιδί μας ήταν σε καλά χέρια και ότι θα μάθαινε κοντά σας πολλά πράγματα. Μέσα σε αυτά τα δύο συναρπαστικά χρόνια που περάσαμε κοντά σας, παρακολουθήσαμε το λιονταράκι μας να γίνεται αστεράκι και να μαθαίνει καθημερινά νέα και συναρπαστικά πράγματα με τέτοιο τρόπο που ακόμα και μεις το ζηλέψαμε. Είναι δύσκολο να περιγράψω τα συναισθήματα που τρέφουμε για σας επομένως θα καταλήξω λέγοντας: Ένα μεγάλο ευχαριστώ στη Μαρία και την Αλεξάνδρα, την Αγγελική, τη Πελαγία, την Ιωάννα, το Κυριάκο, τη κυρία Ειρήνη. Έχετε κερδίσει όλοι σας μια ξεχωριστή θέση στη καρδιά μας. Θα μας λείψετε... Κώστας - Αμαλία θέλω να ευχαριστήσω και εγώ με τη σειρά μου για όλα όσα προσφέρατε τόσο απλ