Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Μάιος, 2019

ταξινομημένες κάρτες Μοντεσσόρι

 Οι ταξινομημένες κάρτες  για τα ελληνικά κοχύλια. Η ιδέα ξεκινησε επειτα απο μια εκδρομή σε κοντίνή παραλία της Αττικής αφού η κορούλα μου μάζεψε μια ολοκληρη σακούλα με κοχύλια- τους θησαυρούς της θαλασσας, όπως τους λεει. Πραγματικοί θησαυροί , μιας και  τα κοχύλια χρησιμοποιήθηκαν  για την κατασκευή κοσμημάτων, πολύτιμων αντικειμένων ενώ σε κάποιους πολιτισμούς  κατείχαν ακόμα και θέση χρημάτων. Επειτα τα κοχύλια ήρθαν στην ταξη μας για τα καλοκαιρινά καλλιτεχνικά εργαστήρια του σχολείου μας, όταν ενας μαθητής μου ζήτησε να ονομάσω τα κοχύλια και ξαφνικά συνειδιτοποίησα πως οι γνώσεις μου για αυτά ήταν ελάχιστες. Η δασκάλα μας στο Μοντεσσοριανό εργασήτρι παντα μας προετρεπε,  ως φοιτήτριες να βρίσκουμε το κατάλληλο και άρτιο επιστημονικά λεξιλόγιο για να δώσουμε στα  παιδιά.  Η Μ.Μοντεσσόρι υποστηρίζει πως στο α'σταδιο ανάπτυξης 0-6 τα παιδιά διψάνε για λεξιλόγιο και ο ενήλικας ωφείλει να ικανοποιήσει  αυτή την δίψα του παιδού για την μητρική του γλώσσα προσφεροντ

βιβλία για βρεφη

Ονομάζονται βιβλία για νεογέννητα και τα βρηκα  σε πολλά μοντεσσοριανα σάιτ να προτείνονται για μωρά έως 6 μηνών. Αποτελούνται  από απλα ασπρόμαυρα γραφικά με καθαρά περιγράμματα. Ειναι σχεδιασμένα λαμβάνοντας υπ´οψιν την  θολή όραση  των νεογέννητων  και την  δυσκολία που έχουν τα βρέφη  να διακρινουν καθαρά χρώματα ή να εστιάσουν μακρια . Ξέρουμε πως τα μωρά μπορουν πιο εύκολα να διακρίνουν  τις έντονες αντιθέσεις  στις ασπρόμαυρες εικόνες. Τα βιβλία αυτά φτιάχτηκαν για να παρακινούν  και να διεγείρουν την όραση του νεογέννητου. Αυτό που έχω ξεχωρίσει λόγο καλόγουστων γραφικών ονομάζεται Mesmerised board book, και δεν κυκλοφορεί στην Ελλάδα ακόμα . Η αλήθεια είναι πως μου θυμίζουν σε φιλοσοφία το «μουναρι» , το μομπιλο που χρησιμοποιούν τα μοντεσσοριανα περιβάλλοντα  των 2 πρώτων μηνών και γι αυτό τα αναφέρω . Δεν τα έχω αγοράσει, δεν τα έχω χρησιμοποιήσει, δεν υπήρχαν ή δεν τα γνώριζα όταν η κόρη μου ήταν 2 μηνών. Θα με ενδιέφερε όμως να ακούσω και την γνώμη των συνα

Παιδική λογοτεχνία 0-6 φιλική προς την Μοντεσσοριανή φιλοσοφία (12)

Για την γιορτή της μήτερας σήμερα  θα σας παρουσιάσω ένα αγαπημένο μου αν και όχι και τόσο παιδικο βιβλίο , που είναι εστιασμένο περισσότερο για τους ενήλικες και ειδικά τις μητέρες, αν και στο σπίτι η κόρη μου αγαπάει κάθε σελίδα του και η θαυμάσια εικονογράφηση του έχει γίνει αφορμή για πολλές αφηγήσεις και ιστορίες και με αυτόν τροπο μπορούν να το «διαβάσουν» και μικρα παιδιά.... Μαμα της Helene Delfroge , εκδόσεις φουρφουρι. Ένα βιβλίο που μπορεί να αποτελέσει θαυμάσιο δώρο για κάθε μητέρα και κάθε  φορά που το διαβάζω με ενθουσιάζει το ίδιο . Η εικονογράφηση δείχνει μητέρες από χώρες κάθε ηπειρου του κόσμου, μητέρες που διαφέρουν εξωτερικά αλλά εσωτερικά οι διάφορες αυτές εξαφανίζονται. Οι εικόνες διαβάζονται εύκολα από τα παιδιά , οι μικρές ιστορίες που τις πλαισιώνουν αφορούν τους ενήλικες και η ανάγνωση τους μας καλεί να σκεφτούμε και να προβληματιστούμε ... Μητέρες του παρελθόντος και του παρόντος, πολύ νέες, πιο ώριμες ανύπαντρες ή παντρεμένες

βιβλία για βρέφη

Global Babies -ένα βιβλίο τόσο για βρέφη όσο και για μεγαλύτερα παιδιά που όμως δεν κυκλοφορεί στην ελληνική γλώσσα.  Πρόκειται για ένα λεύκωμα με φωτογραφίες από μωρά από όλο τον κόσμο.  Το κείμενο είναι μεν στα αγγλικά αλλά περιορίζεται σε λίγες μόνο λέξεις ανά σελίδα ενώ κατά κάποιο "μαγικό" τρόπο οι εικόνες του βιβλίου μπορούν να κρατήσουν το ενδιαφέρον ακόμα και ενός παιδιού 12 μηνών... θα το βρείτε στο amazon και στο bookdepository με δωρεάν μεταφορικά

Παιδική λογοτεχνία 0-6 φιλική προς την Μοντεσσοριανή φιλοσοφία (10)

Σήμερα διαβάσαμε στην τάξη μας το «Ένα τελευταίο γράμμα» του Β Παπαθεοδουλου που πριν ακόμη κυκλοφορήσει στην Ελλάδα κέρδισε το Διεθνές Βραβείο Εικονογραφημένου βιβλίου Compostela. Επίσης  κυκλοφορεί και σε όλες τις γλώσσες της Ιβηρικής Χερσονήσου (ισπανικά, πορτογαλικά, καταλανικά, βασκικά, γαλικιανά). Ένα βιβλίο για τα νέα, τις ιστορίες, τα αντίο, τα ευχαριστώ κι όλα όσα θέλουμε να μοιραζόμαστε, με γράμματα ή χωρίς. Για τον κύριο Κώστα, ήταν η τελευταία μέρα στη δουλειά. Η τελευταία μέρα, που θα ήταν ο μοναδικός ταχυδρόμος ενός ολόκληρου νησιού. Ήθελε να το πει σε όλους, να τους αποχαιρετήσει. Αλλά τι παράξενο! Κανείς δεν ήταν στην πόρτα να τον περιμένει, όπως κάθε μέρα εδώ και πενήντα χρόνια... Μια ιστορία τόσο τρυφερή και τόσο αληθινή που ισως δακρύσεις καθώς την διαβάζεις. Ένα παραμύθι που μας θυμίζει πως όταν σκορπάς αγάπη και χαρά, κάποια στιγμή το σύμπαν θα σου την φέρει πίσω. Και γιατί να μην γίνει και μια όμορφη  αφορμή για να γράψουμε κι εμείς με τα παιδιά