Πριν ένα χρόνο ακριβώς έφτασε στο βρεφονηπιακό σταθμό Πρωτοβαδίσματα το πρώτο κόκκινο Bilibo, δώρο από την μαμά του Θανάση και της μικρής Τζωρτζίνας , την μαμά Εβίτα. "Τα παιδιά θα τα αγαπήσουν αμέσως " μου είπε.
Μα εγώ, η δύσπιστη δασκάλα, είχα σοβαρές αμφιβολίες για την χρησιμότητα του Bilibo στην τάξη μας . Τα παιδιά μου είναι πολύ σκληροί κριτές παιχνιδιών, τα περισσότερα τα απορρίπτουν στα πρώτα 5 λεπτά, ως ανούσια όταν δεν τους κεντρίζουν το ενδιαφέρον και δεν ξανά ασχολούνται μαζί τους ποτέ! Άλλες πάλι φορές το παιχνίδι έχει σε 5 λεπτά σπάσει σε μικρά κομμάτια και είναι πια άχρηστο...Δυστυχώς λίγα είναι τα παιχνίδια που αντέχουν στις "κακουχίες" μέσα στον παιδικό σταθμό, τα περισσότερα δεν επιβιώνουν για πάνω από δυο ημέρες.
"Μα έχω ξοδέψει τόσα και τόσα χρήματα σε παιχνίδια που υπόσχονταν θαύματα και τα παιδιά δεν έπαιξαν πάνω από 3 λεπτά με αυτά, να άλλο ένα λοιπόν! Είμαι σίγουρη ότι σε λίγες μέρες ή θα εχει σπάσει ή θα σαπίζει στην γωνιά της τάξης μας."Έτσι σκέφτηκα όταν πρώτο είδα το Bilibo. Παρόλα αυτά, ευχαρίστησα θερμά την μητέρα για το όμορφο δώρο της και το παράτησα σε μια γωνιά της τάξης .
Το επόμενο πρωί, όλα τα παιδιά ζητούσαν να παίξουν μαζί του. "Είναι που είναι καινούριο σκέφτηκα, θα περάσει γρήγορα το κέφι τους" . Τις επόμενες ημέρες τα παιδιά διεκδικούσαν έντονα να παίξουν με το κόκκινο bilibo , θρυλικές οι μάχες για το ένα και μοναδικό παιχνίδι. Οι διεκδικήσεις ήταν τόσο έντονες που κανένας δεν το ευχαριστιόταν πραγματικά. Έτσι αποφασίσαμε ότι το το πρώτο μας Bilibo έπρεπε να αποκτήσει άλλα 9 αδελφάκια που εγκαταστάθηκαν στα βρεφικά , μεταβρεφικά και προ προνηπιακά μας τμήματα.
"Τώρα που έχουμε πολλά, σίγουρα κανείς δεν θα παίζει μαζί τους" Σκέφτηκα. Την επόμενη ημέρα κάθε παιδί κρατούσε το δικό του Bilibo. " Μα τι θα σκεφτούν να κάνουν με αυτό το παιχνίδι, που δεν κάνει τίποτα;"
Κι όμως τελικά η επιτυχία του Bilibo βρίσκεται στο ότι ακριβώς δεν κάνει τίποτα... Τίποτα συγκεκριμένο! Δεν φτιάχτηκε για να κάνει κάτι, άλλα για να αφήσει τα παιδιά να βρουν εκείνα τι θα κάνει... Η τάξη μας γέμισε: καπετάνιους, ακροβάτες, χελώνες, μάγειρες, μουσικοί... Άλλοι στριφογύριζαν καθιστοί μέσα στο Bilibo, άλλοι το φορούσαν καπέλο, κάποια κορίτσια το έκαναν κατσαρόλα και καλάθι για τα ψώνια, κάποιοι προσπαθούσαν να ισορροπήσουν πάνω,ένα μικρό αγόρι μετέφερε τα παιχνίδια του, άλλον το έκανε πάρκινγκ για τα αυτοκινητάκια, ένας το έκανε καβούκι χελώνας, κούνια για το μωρό...
Ένα παιχνίδι με χίλια πρόσωπα, ένα παιχνίδι που ο κάθε ένας το έπαιζε διαφορετικά και έπειτα ο ενας άρχισε να παρατηρεί τον άλλον και να μαθαίνει από το παιχνίδι και την φαντασία του φίλου του, να εμπνέεται και ύστερα να την κάνει δικιά του, να την μεταλλάσσει σε κάτι καινούριο πιο μαγικό, πιο θεατρικό, πιο φανταστικό...
Παρατήρησα πως για αρκετή ώρα, έμεινα ακούνητη να παρατηρώ το παιχνίδι των παιδιών χωρίς να χρειαστεί να επέμβω... Έπαιζαν, δημιουργούσαν, φαντάζονταν, συνεργάζονταν, μάθαιναν, χαίρονταν...Μα τι περισσότερο να θέλει μια δασκάλα από την τάξη της;
Ένα εμπνευσμένο παιχνίδι λοιπόν είναι το Bilibo που βοηθάει στην φαντασία, στην κίνηση, στην εξερεύνηση, στην συνεργασία. Με αυτό τα παιδιά δοκιμάζουν και το σώμα τους καθώς ακροβατούν, στροβιλιζονται, ισορροπούν πάνω του αλλά και την φαντασία τους καθώς το μετατρέπουν σε χίλια δυο πράγματα για το παιχνίδι τους! Και γι αυτό ακριβώς τον λόγο , δεν το βαριούνται ποτέ. Το Bilibo μεταλλάσσεται όπως η φαντασία μας!
"Σαν να ήμουν άδικη μαζί του με την πρώτη κρίση μου! Μα κοίτα πόσα πράγματα μου έδειξαν τα παιδιά που δεν είχα ποτέ φανταστεί! Γι ' αυτό αγαπώ την δουλειά μου! Τα παιδιά δεν σταματούν να με εκπλήσσουν και να με διδάσκουν, πως να βλέπω τον κόσμο διαφορετικά, πέρα από τις εμπειρίες των φτωχών μου αισθήσεων, πως να χρησιμοποιώ τα μάτια της φαντασίας μου..."
Και που να δείτε τι έγινε όταν συνδυάσαμε το Bιlibo με το παιχνίδι στο νερό και την πισίνα!
Ευχαριστώ μαμά Εβίτα για το δώρο σου! Tα Bilibo έχουν γίνει αναπόσπαστο κομμάτι της τάξης μας και συμμετέχουν σε κάθε μας παιχνίδι και δραστηριότητα με τον τρόπο του ή με τον τρόπο που του δίνουν τα παιδιά !
...και κάτι τελευταίο... μετά από τόση χρήση δεν έχει σπάσει ούτε ένα τόσο δα κομματάκι!
Μα εγώ, η δύσπιστη δασκάλα, είχα σοβαρές αμφιβολίες για την χρησιμότητα του Bilibo στην τάξη μας . Τα παιδιά μου είναι πολύ σκληροί κριτές παιχνιδιών, τα περισσότερα τα απορρίπτουν στα πρώτα 5 λεπτά, ως ανούσια όταν δεν τους κεντρίζουν το ενδιαφέρον και δεν ξανά ασχολούνται μαζί τους ποτέ! Άλλες πάλι φορές το παιχνίδι έχει σε 5 λεπτά σπάσει σε μικρά κομμάτια και είναι πια άχρηστο...Δυστυχώς λίγα είναι τα παιχνίδια που αντέχουν στις "κακουχίες" μέσα στον παιδικό σταθμό, τα περισσότερα δεν επιβιώνουν για πάνω από δυο ημέρες.
"Μα έχω ξοδέψει τόσα και τόσα χρήματα σε παιχνίδια που υπόσχονταν θαύματα και τα παιδιά δεν έπαιξαν πάνω από 3 λεπτά με αυτά, να άλλο ένα λοιπόν! Είμαι σίγουρη ότι σε λίγες μέρες ή θα εχει σπάσει ή θα σαπίζει στην γωνιά της τάξης μας."Έτσι σκέφτηκα όταν πρώτο είδα το Bilibo. Παρόλα αυτά, ευχαρίστησα θερμά την μητέρα για το όμορφο δώρο της και το παράτησα σε μια γωνιά της τάξης .
Το επόμενο πρωί, όλα τα παιδιά ζητούσαν να παίξουν μαζί του. "Είναι που είναι καινούριο σκέφτηκα, θα περάσει γρήγορα το κέφι τους" . Τις επόμενες ημέρες τα παιδιά διεκδικούσαν έντονα να παίξουν με το κόκκινο bilibo , θρυλικές οι μάχες για το ένα και μοναδικό παιχνίδι. Οι διεκδικήσεις ήταν τόσο έντονες που κανένας δεν το ευχαριστιόταν πραγματικά. Έτσι αποφασίσαμε ότι το το πρώτο μας Bilibo έπρεπε να αποκτήσει άλλα 9 αδελφάκια που εγκαταστάθηκαν στα βρεφικά , μεταβρεφικά και προ προνηπιακά μας τμήματα.
"Τώρα που έχουμε πολλά, σίγουρα κανείς δεν θα παίζει μαζί τους" Σκέφτηκα. Την επόμενη ημέρα κάθε παιδί κρατούσε το δικό του Bilibo. " Μα τι θα σκεφτούν να κάνουν με αυτό το παιχνίδι, που δεν κάνει τίποτα;"
Κι όμως τελικά η επιτυχία του Bilibo βρίσκεται στο ότι ακριβώς δεν κάνει τίποτα... Τίποτα συγκεκριμένο! Δεν φτιάχτηκε για να κάνει κάτι, άλλα για να αφήσει τα παιδιά να βρουν εκείνα τι θα κάνει... Η τάξη μας γέμισε: καπετάνιους, ακροβάτες, χελώνες, μάγειρες, μουσικοί... Άλλοι στριφογύριζαν καθιστοί μέσα στο Bilibo, άλλοι το φορούσαν καπέλο, κάποια κορίτσια το έκαναν κατσαρόλα και καλάθι για τα ψώνια, κάποιοι προσπαθούσαν να ισορροπήσουν πάνω,ένα μικρό αγόρι μετέφερε τα παιχνίδια του, άλλον το έκανε πάρκινγκ για τα αυτοκινητάκια, ένας το έκανε καβούκι χελώνας, κούνια για το μωρό...
Ένα παιχνίδι με χίλια πρόσωπα, ένα παιχνίδι που ο κάθε ένας το έπαιζε διαφορετικά και έπειτα ο ενας άρχισε να παρατηρεί τον άλλον και να μαθαίνει από το παιχνίδι και την φαντασία του φίλου του, να εμπνέεται και ύστερα να την κάνει δικιά του, να την μεταλλάσσει σε κάτι καινούριο πιο μαγικό, πιο θεατρικό, πιο φανταστικό...
Παρατήρησα πως για αρκετή ώρα, έμεινα ακούνητη να παρατηρώ το παιχνίδι των παιδιών χωρίς να χρειαστεί να επέμβω... Έπαιζαν, δημιουργούσαν, φαντάζονταν, συνεργάζονταν, μάθαιναν, χαίρονταν...Μα τι περισσότερο να θέλει μια δασκάλα από την τάξη της;
Ένα εμπνευσμένο παιχνίδι λοιπόν είναι το Bilibo που βοηθάει στην φαντασία, στην κίνηση, στην εξερεύνηση, στην συνεργασία. Με αυτό τα παιδιά δοκιμάζουν και το σώμα τους καθώς ακροβατούν, στροβιλιζονται, ισορροπούν πάνω του αλλά και την φαντασία τους καθώς το μετατρέπουν σε χίλια δυο πράγματα για το παιχνίδι τους! Και γι αυτό ακριβώς τον λόγο , δεν το βαριούνται ποτέ. Το Bilibo μεταλλάσσεται όπως η φαντασία μας!
"Σαν να ήμουν άδικη μαζί του με την πρώτη κρίση μου! Μα κοίτα πόσα πράγματα μου έδειξαν τα παιδιά που δεν είχα ποτέ φανταστεί! Γι ' αυτό αγαπώ την δουλειά μου! Τα παιδιά δεν σταματούν να με εκπλήσσουν και να με διδάσκουν, πως να βλέπω τον κόσμο διαφορετικά, πέρα από τις εμπειρίες των φτωχών μου αισθήσεων, πως να χρησιμοποιώ τα μάτια της φαντασίας μου..."
Και που να δείτε τι έγινε όταν συνδυάσαμε το Bιlibo με το παιχνίδι στο νερό και την πισίνα!
Ευχαριστώ μαμά Εβίτα για το δώρο σου! Tα Bilibo έχουν γίνει αναπόσπαστο κομμάτι της τάξης μας και συμμετέχουν σε κάθε μας παιχνίδι και δραστηριότητα με τον τρόπο του ή με τον τρόπο που του δίνουν τα παιδιά !
...και κάτι τελευταίο... μετά από τόση χρήση δεν έχει σπάσει ούτε ένα τόσο δα κομματάκι!
Δοκίμασα και γω τα Bilibo στη γιορτή του νηπιαγωγείου σα μικρές βαρκούλες και τα παιδιά ενθουσιάστηκαν. Τα προτείνω ανεπιφύλαχτα!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή