Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Αποφοίτηση 2013

 Τι θέλουν τα αστεράκια μας να γίνουν όταν μεγαλώσουν;
Τι θα τους λείψει περισσότερο από τα Πρωτοβαδίσματα;
και τι πιστεύουν ότι θα συναντήσουν στο καινούριο τους σχολείο;






Αγαπημένα μου αστεράκια,

Ευχομαι τα όνειρα που είχατε στα 5 σας χρόνια να γίνουν μια μέρα πραγματικότητα!

Περάσαμε 4 χρόνια ολοι μαζί σε μικρούλες τάξεις, δεθήκαμε, παίξαμε, μεγαλώσαμε, μάθαμε παρέα.

Μακάρι να μην χωρίζαμε ποτέ, όμως σαν δασκάλα σας ξέρω καλά πως κάναμε ότι καλύτερο μπορούσαμε και σας δώσαμε όλα τα εφόδια  για να ανοίξετε πια τα φτερά σας, με αυτοπεποίθηση και να πετάξετε μακριά μας, ως το μεγάλο σχολειό σας... και απο 'κει στο δημοτικό, στο γυμνάσιο , στο λυκειο, σε ανώτερες σπουδές, σε ότι διαλέξετε για τον εαυτό σας, για την ζωή σας...Παντα  θα χαιρόμαστε  να το μοιραζεστε μαζί μας, όπως μοιραστήκατε μαζί μας τα πρώτα σας βήματα στον κόσμο!Θα είμαστε πάντα κοντά σας, θέλουμε να μαθαίνουμε τα νέα σας, τις αγωνίες, τις χαρές, τις ανησυχίες σας, τις επιτυχίες σας....

Γιατί θα είμαστε για πάντα, οι πρώτες σας δασκάλες!

Σας αγαπάμε πολύ,
ολη η οικογένειά σας στα Πρωτοβαδίσματα!

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

βιβλιοπροτάσεις σχετικες με την διατροφή

Προτάσεις για βιβλία που μπορείτε να διαβάσετε  σχετικά με τη διατροφή. Ο Μάκης Ενζυμάκης και η μάχη στο στομάχι. Άννα Ράσελμαν Εκδόσεις: Άμμος Μετά το Σοκολάκη και τη Ζαχαρούλα Τρυποδόντη που μας έμαθαν να πλένουμε τα δόντια μας, ο Μάκης Ενζυμάκης και η μάχη στο στομάχι, μας μαθαίνουν να τρώμε αργά και να μασάμε καλά το φαγητό μας. Και τώρα ξέρουμε τι συμβαίνει μετά από κάθε γεύμα στο Σταθμό του Στομαχιού! Η οδοντογλυφίδα που έγινε οδοντογλυφίδα. ΣοφίαΜαντούβαλου Εκδόσεις Πατάκη Η λαίμαργη Οδοντογλυφίδα έφαγε ογδόντα κεφτεδάκια, ογδόντα τρουφάκια και ογδόντα μεζεδάκια και έγινε Ογδοντογλυφίδα. Ποιος θα τη βοηθήσει να απαλλαγεί από το γ και να ξαναγίνει Οδοντογλυφίδα; Το λυκάκι θα δεχτεί να γίνει γλυκάκι; Η αλατιέρα θα γίνει γαλατιέρα; Η κουρούνα θα γίνει γουρούνα; Τα αυγά θα κάνουνε καβγά; Πέντε σωματοφύλακες κλεισμένοι στο ψυγείο. Βερούλη Άννα – Μιχαλόπουλος Νίκος Εκδόσεις Άγκυρα   Είναι ποτέ δυνατόν να χωρέσουν πέντε σωματοφύλακες σ’ ένα ψυγ

Δραστηριότητες για βρέφη (μέρος πρώτο )

Τους τελευταίους 2 μήνες 3 από τις καλύτερες φίλες μου έγιναν για πρώτη φορά μητέρες. Μέσα στις αγωνίες μιας νέας μητέρας είναι και πως θα απασχολήσει δημιουργικά το νέο μέλος της οικογένειας και πως μπορούν αν παίξουν με ένα τόσο μικρό μωρό. Δυστυχώς από την εκπαίδευσή  μου ( είμαι νηπιαγωγός δηλαδή εκπαιδευτικά στο πανεπιστήμιο για τις ηλικίες 3-6 ετών) δεν γνωρίζω πολλά πράγματα για τα μωράκια μιας και δεν έχω δουλέψει ατομικά με τόσο μικρά παιδιά. Μετά την δημιουργία του βρεφονηπιακού μας σταθμού "Πρωτοβαδίσματα" ο οποίος δέχεται βρέφη από 4 μηνών , έμαθα πόσο σημαντικό είναι το δημιουργικό παιχνίδι στα βρέφη για την ανάπτυξή τους. Όταν απέκτησα και την κόρη μου το δημιουργικό παιχνίδι έγινε και μέρος της καθημερινότητας στο σπίτι. Έψαξα, διάβασα, έμαθα, πειραματίστικα, πήρα μέρος σε μαθήματα PEKiP και baby yoga και μέσα από τις επόμενες αναρτήσεις θα ήθελα απλώς να σας μεταφέρω τις εμπειρίες μου , που ίσως σας φανούν κι εσάς τόσο χρήσιμες όσο σ'εμένα σαν μητέρα και

ΛΟΓΙΑ ΓΟΝΕΩΝ

Πως βλέπουν οι γονείς  τα Πρωτοβαδίσματα μας: Φτάσαμε αισίως στο τέλος της χρονιάς και νιώθω την ανάγκη να σας πω δυο λογάκια. Πρώτα απ' όλα, θέλουμε να σας ευχαριστήσουμε, η Αμαλία και εγώ, για την αγάπη και τη φροντίδα που δώσατε στο μικρό μας Γιάννη. Από τη πρώτη κιόλας μέρα, καταλάβαμε ότι το παιδί μας ήταν σε καλά χέρια και ότι θα μάθαινε κοντά σας πολλά πράγματα. Μέσα σε αυτά τα δύο συναρπαστικά χρόνια που περάσαμε κοντά σας, παρακολουθήσαμε το λιονταράκι μας να γίνεται αστεράκι και να μαθαίνει καθημερινά νέα και συναρπαστικά πράγματα με τέτοιο τρόπο που ακόμα και μεις το ζηλέψαμε. Είναι δύσκολο να περιγράψω τα συναισθήματα που τρέφουμε για σας επομένως θα καταλήξω λέγοντας: Ένα μεγάλο ευχαριστώ στη Μαρία και την Αλεξάνδρα, την Αγγελική, τη Πελαγία, την Ιωάννα, το Κυριάκο, τη κυρία Ειρήνη. Έχετε κερδίσει όλοι σας μια ξεχωριστή θέση στη καρδιά μας. Θα μας λείψετε... Κώστας - Αμαλία θέλω να ευχαριστήσω και εγώ με τη σειρά μου για όλα όσα προσφέρατε τόσο απλ